บ้านนี้เหมือนกันค่ะแต่เลือกโทรหาเขาบ่อยๆจนบ้างที่เขายุ่งคุยไม่ได้เราร้องไห้ใส่เลยระยะนี้คือเราและเขาปรับตัวมากลูก2แล้วนะคะแต่ความรู้สึกมันฟุ้งซ่านเอง
เป็นค่ะ แล้วยิ่งเวลาหาหมอจะคอยคิดตลอดเวลาเลยค่ะว่าถ้ามีพ่อมาด้วยคงดีเนาะ แต่เขาก็แอบถามนะคะว่าตรงวันหยุดบ้างมั้ย แต่ก็ยังนอย แอบร้องไห้อยู่เลยค่ะ🤣
บ้านนี้ก็เป็นค่ะตั้งแต่รู้ว่าท้องจนตอนนี้5เดือนแล้วบ้างที่ก็นั้งร้องไห้เองบ้างบ้างที่น้อยใจบ้างแต่ก็ต้องเข้าใจว่าเค้าไปทำงานหาเงิน
เราน้อยใจที่พ่อไม่คิดจะถามเลยว่าตอนเที่ยงกินข้าวยัง หิวไหม จะกินเข้ากับอะไรเดี๋ยวไปซื้อให้ อะไรแบบนี้อ่ะ คิดไปคิดมานั่งร้องให้น้อยใจมาก
เป็นเหมือนกันค่ะบางครั้งก็เกลียดเลยไม่อยากเห็นหน้าบางครั้งก็นอยไม่มีเหตุผล
คนเราเหนื่อยได้แต่เลือกที่จะเลิกเล่นเกมละหันมาคุยกันดีกว่าได้นะคะ
ชีวิตประจำวันเหมือนเราเลยค่ะ ทำใจอย่าคาดหวังเขาค่ะ
เรากินน้ำผลไม้ของยูนิฟ ขับถ่ายทุกวันตอนเช้า
เราค่ะนอยแต่เขาหาเงินเลยเลิกนอยค่ะแม่😂
มีบ้าง