กรณีของเราลูกเราก็เป็นแบบเดียวกันค่ะ ก่อนหน้านี้เราทำงานลูกไม่เคยติดเราเลยค่ะแต่ไม่ลืมเรานะคะยังนอนกับเราเราแสดงความรักอยู่ตลอด แต่ของเราเค้ากลับมาติดเราหลังจากเราลาออกจากงานมาอยู่บ้านเลี้ยงเค้าเพราะท้องอีกคนค่ะงอแงมากไม่เอาใครเลยเช่นกันค่ะเข้าห้องน้ำก็ตามไม่ให้เข้าไปด้วยก็ร้องไห้ ติดเรามากของเราปรึกษานักบำบัดค่ะน้องแค่กลัวเราจะหายไปอีกกลัวจะไม่อยู่ข้างๆเค้าอีกค่ะ ของคุณแม่แม่เคยอยู่ดีๆก็หายไปไหมค่ะหรือไม่ก็ลงโทษเค้าแบบเดินหายไปจากเค้าหรือตัวแม่เอง,คนสนบ้านเคยพูดว่าทำแบบนี้แม่จะไม่อยู่ด้วยแล้วนะแม่จะหนีไปแล้วนะ เค้าจำค่ะและเค้าก็จะรู้สึกว่าถ้าห่างแม่แม่จะหายไป
น้องแปลกที่ค่ะ รู้สึกไม่มั่นคง ต้องให้เวลาทำความคุ้นเคยทั้งสถานที่และคนค่ะ เราต้องให้ความมั่นคง อุ้มเข้าหาตายาย บอกเค้าบ่อยๆว่าไว้ใจได้ แม่โอเค มันโอเค ไม่ได้น่ากลัว แม่ก็ยิ้มๆเล่นๆกับตายายบ่อยๆว่าเค้าเป็นมิตร แม่ชอบเค้า ต้องใช้วเลาค่ะ
พาน้องไปเจอคนอื่นบ่อยๆ เดวเขาก็ชินจ้า แรกๆจะตื่นกลัวคนแปลกหน้า น้องที่บ้านก็เป็นไม่ให้ใครอุ้มเลยร้องตลอด แม่เลยพาไปบ้านญาติบ่อยๆ คนนั้นคนนี้อุ้มเขาจะค่อยๆชินแล้วหายเองจ้า
แนะนำยากเลย เพราะลูกบ้านนี้ ไม่ติดแม่เลย อยากให้ลูกติดมากๆ
พาน้องออกไปเจอคนอื่นบ่อยๆเดียวน้องก็ชินจ้า
ปกติวัยนี้จะติดแม่ค่ะ พาเข้าสังคมบ่อยๆค่ะ