ว่าด้วยเรื่องเพศ

ปัจจุบันลูกชายได้2ขวบกว่าแล้ว เริ่มมีความสงสัยในหลายๆเรื่อง ล่าสุดแม่ตัดสินใจซื้อนิทานป๋องแป๋งที่สอนในเรื่องของอวัยวะเพศและการปกป้องตัวเอง แต่กลับถูกที่บ้านต่อว่า ว่าทำไมถึงอ่านหนังสือแบบนี้ให้ลูกฟัง มีแต่จู๋กับจิ๋ม น่าเกลียดมาก🙄 ส่วนตัวนะคะ เรารู้สึกว่าในสังคมสมัยนี้ไม่ใช่แค่เด็กผู้หญิงที่โดนล่วงละเมิดทางเพศ เด็กผู้ชายก็มีโอกาสที่จะโดนกระทำแบบนั้นได้เหมือนกัน การที่เราสอนให้ลูกรู้จักและเข้าใจในอวัยวะต่างๆของร่างกาย ตามีไว้ดู หูมีไว้ฟัง จู๋มีไว้ฉี่ การสอนให้ลูกรู้ว่าสิ่งไหนคนอื่นจับได้หรือจับไม่ได้ เป็นเรื่องที่ผู้ปกครองควรจะสอนไม่ใช่คิดว่าเป็นเรื่องทุเรศ น่าอับอาย ยกตัวอย่างเช่น สมมุติว่าเราสอนลูกว่า จู๋หรือจิ๋มคือสิ่งน่าเกลียดไม่ควรพูดถึง แล้วเกิดวันนึงมีโรคจิตมาจับหรือมาขอดู ลูกเราก็จะไม่กล้าบอกพ่อแม่ เพราะกลัวโดนดุซ้ำ มันยิ่งเป็นการสร้างปมที่เลวร้ายให้กับลูก เราจะเห็นได้ในข่าวบ่อยครั้ง ที่เด็กน้อยโดนล่วงละเมิดทางเพศแล้วไม่กล้าบอกพ่อแม่ กว่าพ่อแม่จะรู้ว่าลูกโดนอะไร ลูกบอบช้ำไปเท่าไหร่แล้ว เรื่องการปกป้องตัวเอง เราควรสอนให้เขาเคารพในตัวเอง ไม่ฝืนความรู้สึก ผู้ใหญ่หลายคนชอบฝืน เวลาเด็กไม่ให้กอดไม่ให้หอม ก็คิดว่าเด็กคนนี้ดื้อจัง ไม่น่ารักเลย แต่ถ้าเราลองคิดในมุมของเด็ก จู่ๆมีใครไม่รู้มากอดมาหอมเราโดยที่เราไม่ได้เต็มใจ เราก็คงจะไม่ชอบเหมือนกัน เด็กน้อยถามเพราะเขาแค่สงสัย ไม่ใช่ทะลึ่ง☺️