ประมาณ 5 รอบ แล้วก้อออกมาแล้ว แค่หัว
หมอบอกหยุดเบ่ง แต่เรายังปวดอยุ่ยังไม่หาย
ทำไรสักแปป แล้วบอกเบ่งต่อ คราวนี้ตัวออกมาแล้ว หมอขาน วันอังคาร เวลา 16.34 น.
ยังๆ ไม่หมดต้องเบ่ง รกอีกรอบนึง แต่อันนี้ง่ายหน่อย 3 รอบก้ออก ไม่เบ่งนานมาก
(ในใจตอนนั้นคือ ดีนะที่เราเลือกดมแก๊ส ไม่ฉีดยาแก้ปวด ไม่งั้นลูกเราป่านนี้จะเป็นยังไง เพราะหลังจากตัดสินใจแค่เสี้ยวนาที คือความเป็นความตายของลูก คลอดก่อน ครึ่งชม ลูกจะเมายาแล้ว
ต้องไปอยุ่ห้องไอซียูแน่ๆ)
จะรู้สึกผิดไปตลอดชีวิตเลย
ยังๆ ความเจ็บยังไม่หมด พอเอาลูกเราไปเช็ดคราวนี้แหละ ตอนเย็บแผล สำหรับเราคือเจ็บทุกเข็ม จนต้องบอกหมอว่า ขอยาชาเพิ่ม ไม่ไหวจริงๆ ระหว่างหมอเย็บเค้าก้อเอาเด็กแปลกหน้าที่ผูกพันมาวางไว้บน หน้าอกเรา เราก้อดูนิ้วมือ นิ้วเท้าก่อนเลยว่าครบไหม แต่ๆๆก้อไม่ได้จะเหนหน้าแล้วลืมความเจ็บปวดระหว่างโดนเย็บแต่อย่างใด แต่ก้อต้องทน จนประมาณ ครึ่งชม ถึงจะเสร็จ แล้วก้อเข็นเราพร้อมลูกไปห้องรอย้ายไปพักฟื้น...