ปกติก่อนท้องก้ขี้น้อยใจอยุ่แล้ว พอท้องเราย้ายจากที่อยุ่กับแม่สามี มาอยุ่บ้านตัวเองเพราะใกล้โรงบาลที่มีสิทรักษา แต่แม่สามีก้ชอบโทรตามสามีให้ไปรับที่ทำงาน ไปกดตังให้เขา เติมเงินหรือจ่ายค่าเน็ตก็โทรตาม บางทีเรามาหาหมออยุ่ก็โทรตามจะให้มากดตังเพราะไม่มีเงินสดซื้ออะไรกิน โทรจี้จนสามีปิดเครื่องเลย พอเราไปหาที่บ้านสามีตั้งใจไปหาทวดคะ เพราะทวดสามีดีมากกก แม่เขาเห้นท้องเราเล็ก ก็พูดว่าลูกออกมาตัวเล็กน้ำหนักไม่เกิน2โลหรอก เขาพูดกับอาๆที่บ้านสามีว่าออกมาจะไม่เลี้ยงให้ฝั่งพ่อแม่เราเลี้ยงเอง แต่พอวันหวยออกเขาว่าลูกเราไม่ให้ย่าถูกหวยบ้าง มาเกิดแล้วยังไม่ให้โชคอีก ยิ่งวันที่เราไปนอนค้างบ้านสามี เราตื่นมากินข้าวช่วงสายแล้ว ก้จะนอนต่อเพราะง่วงมาก ปกติที่บ้านเราเองก้นอนต่อแบบนี้3-4ชั่วโมงฝืนตัวเองไม่ได้เลย นอนตื่นบ่าย2 แม่สามีพูดว่านอนอย่างเดียวเลย ตอนท้องไม่เคยนอนแบบนี้หรอก นู้นไปเกี่ยวข้าวทำนา อยากจะบอกว่านี่มันกรุงเทพ😂 แล้วก้พูดคำที่เราจุกในอกเลย เขาพูดว่าลูกออกมาพิการ ขาดสารอาหาร ท้องก็เล็ก เราพูดกับสามีเรา เขาบอกไม่ต้องไปแคร์คำพูดเขา แต่ในใจเราก้ยังคิดมากอยุ่ดี เครียดอีกด้วยคะ มีใครมีประสบการณ์แบบนี้จะจัดการกับแม่สามียังไง ส่วนตัวเราถ้าคลอดลูกแล้วก้คงไม่เอาไปเจอแม่สามีบ่อยๆเพราะเคยเห้นเขาเลี้ยงหลาน(ลูกของลูกสาวเขา พี่สาวแฟน) แบบอาบน้ำราดหัวจนหลานร้องไห้ลั่นห้องน้ำ #ขอบคุณสำหรับคำตอบค่ะ #เหมือนมาบ่นมาระบายให้แม่ๆฟังเพราะร้องไห้หนักมากเครียดเรื่องน้ำหนักของลูก😢