เรา26 ตอนนี้กำลังตั้งครรภ์คนที่5คะ คนแรกไม่ได้เลี้ยง เพราะตอนนั้นอายุ่16ปี ไม่ค่อยมีความรับผิดชอบ หนีลูกเที่ยว พี่สาวของพ่อเป็นคนเลี้ยงส่งเสียดูแลทั้งหมด ดีที่เขาไม่เคยเรียกร้องอะไรจากเราเลย สงสัยได้เลี้ยงแล้วคงรักเหมือนลูก คนที่2 เราไม่ได้ฝากครรภ์ คิดจะเอาน้องออก แต่เอาออกแบบผิดวิธี โดดบันไดบ้าน บีบท้องตัวเอง สุดท้ายน้องออกมาพิการ แต่เขาเป็นลูกที่เรารักมากๆ โทษตัวเองมาจนถึงทุกวันนี้คะ สุดท้ายน้องอยุ่กับเราไม่นานก็จากไป ทุกวันนี้ไม่มีวันใหนไม่นอนร้องให้คิดถึงเขาเลย คนที่3 ท้องไม่พร้อมครอบครัวไม่รุ้ พ่อเด็กเลวมาก เอาเงินให้เราสี่พัน ให้เอาเด็กออก เราไม่ยอมเอาออก เพราะตอนนั้นจำเป็นต้องกินต้องไช้ เงินาพันมันเยอะมากสำหรับคนที่หมดที่พึ่ง ก็เลือกเก็บเงินก้อนนั้นไว้ พอคลอดน้องออกมา พี่สาวที่รุ้จักเขาเอ็นดูน้อง ขอน้องไปเลี้ยง บอกเลยพี่สาวคนนี้ฐานะดีมาก ทำธุรกิจหลายอย่าง เขากับสามีอยากมีลูกแต่มีไม่ได้ ให้เงินขวัญถุงเราไปเริ่มต้นใหม่สามหมื่น แต่มีข้อแม้ว่าห้ามติดต่อกับลูก เขากลัวว่าวันนึงเด็กจะอยากมาอยุ่กับเรา เราก็โอเค แต่กลับกันเขาไม่ได้ใจดำ เขาส่งรุปลูกมาให้เราดูตลอด แต่ห้ามคุยกันทางเสียง เรามีหน้าที่อ่านข้อความแชทเขาเท่านั้น ห้ามออกความเห็น เขาส่งมาให้เราดูเรื่อยๆ น้องได้เข้าโรงเรียนที่ดี ค่าเทอมเป็นแสน และลูกเรายิ่งโตหน้าตาก็ยิ่งคล้ายทางครอบครัวที่เลี้ยงเขามา แปลกมาก ส่วนคนที่4 เขาเกิดมาเพราะความรัก เกิดมาตอนที่เราคิดได้ เป็นผุ้ใหญ่ได้ มีความรับผิดชอบ รุ้จักดีจักชั่ว คือสามารถเป็นแม่คนเต็มตัวแล้ว อยุ่กันเป็นครอบครัวใหญ่มาได้6ปี จนวันนึง สามีติดเหล้าหนัก เมามาชอบทำลายข้าวของ เราขอแยกทาง ส่วนลูกสามีเป็นฝ่ายเลี้ยง เพราะปู่ย่าเขารักมาก ลูกก็ไม่ได้มีปันหาอะไร เพราะเขาติดพ่อ หลังจากเดินออกมา ก็ไม่ได้มีปันหาอะไร เรายังไปหาลูกได้ตลอด ทำหน้าที่พ่อแม่ให้ลูกแบบเต็มที่ ตอนนี้ตั้งครรภ์คนที่5คะ เพราะสามีอยากได้ ถึงขั้นโอนรถเป็นชื่อเราเพื่อเป็นของขวัญสำหรับมีเจ้าตัวเล็กให้เขา มีลูกกี่คนไม่สำคันคะ ส่วนตัวเคยโทษตัวเอง เพราะเป็นขี้ปากชาวบ้านมาเยอะ ทุกวันนี้ชีวิตเริ่มดีขึ้น ได้เปิดร้านอาหารย่านเมืองอุดร ส่งงวดรถกะบะ2คัน รถมอไซ3คันซื้อสด ไม่ได้มาอวด แต่มาบอกว่าเราก็มีลูกเยอะเหมือนกัน คุณแม่ไม่ต้องกังวล พยายามทำให้จิตใจและสุขภาพตัวเองแข็งแรงก็พอ
Noonglak