ตั้งแต่มีความผิดปรกติของร่างกาย.ประจำเดือนมาไม่ตรง.... ก็ทำงานหนักมาเรื่อยๆ อัดฟ่างบ้าง...กลับดึกตลอด... ไม่มีอาการใดๆว่าท้อง!! ไม่มีแพ้ท้อง ท้องแรกเลยไม่เท่าไรคะ บวกกับเราตัวใหญ่มีพุง เลยไม่ได้คิดว่าตัวเองท้อง!! กินทุกๆอย่าง บุหรี่ก็ดูด เหล้าเบียร์เอาหมด..... มีงานรำวง...เวียงสุดๆ วิ่งงันล่ะ 7-8 รอบ วิดพื้นไม่ต่ำกว่า300 ครั้ง .... แต่หลังๆจะเข้าเดือนที่6 -7 เริ่มสังเกตุตัวเองว่า...ทำไมเหนื่อยง่ายจัง วิ่งไปเหมือนมดลูกจะออก.. มีก้อนในท้องเริ่มรู้สึกว่ามีตึกๆในท้อง...ก็เลยไปซื้อที่ตรวจครรภ์มาตรวจ ก็ขึ้น 2 ขีด แต่ก็ยังไม่ชัวร์เลยไปซาวดู จนอายุครรภ์ปาไป 27 สัปดาห์แล้ว พึ่งมารู้ตัว... เพราะ เป็นคนห่ามๆหน่อย เลยไม่ค่อยเรียบร้อยเท่าไรคะ... แบบรู้สึกผิดต่อลูกมากๆ ... แต่เขาก็เก่งพอตัวคะ... ปรกติถ้าทำงานหนักขนาดนั้นแถม กินทุกๆอย่างตั้งวงก็กิน บุหรี่อีก!! วิดพื้น วิ่ง ...ทั้งหมดทั้งมวลนี้... สุดๆทุกอย่าง แต่เขาก็อยู่และอดทนกับเราจน27จะเข้า28 ด้วยซ้ำไป.. ยังดีที่เขายังแข็งแรง..มากๆคะ... #ล่าสุดก็เตรียมคลอดงดทุกๆอย่าง เท่าที่จะทำได้คะ ยาวนานมากที่ทรมารลูกในท้อง!! แต่ก็ขอบคุณที่เขายังอยู่กับเรา!! #เราคือคุณแม่เลี้ยงเดียวท้องแรกฝากแลกเปลี่ยนด้วยนะคะประสบการณ์ครั้งใหญ่!!! ? ขอบคุณคะ
tanyong ponthong