ตั้งแต่ท้องเราหาข้าวหาเงินมาซื้อของบำรุงตัวเองตลอด ทั้งที่มีสามีแต่ช่วงนั้นเขาติดเกมและบวกกับย้ายไปอยู่บ้านเค้า เราทำทุกอย่างเองหมด ตื่นเช้ามานึ่งข้าวในขณะที่เค้านอนห่มผ้าอุ่นๆ(บ้านติดเขาอากาศหนาว) ขับมอไซร์ไปตลาดตั้งแต่ตี5เพราะ6โมงตลาดวาย(ผู้ค้าขายส่วนใหญ่จะต้องไปทำเกษตรต่อ) กลับมาทำกับข้าว กวาดบ้านถูบ้าน ไม่พอแม่ฝ่ายสามีบอกให้เช็ดปัดฝุ่นสิ่งของทุกอย่าง ทำเสร็จต้องเอากระโถนฉี่ย่าเค้าไปล้าง ซักผ้าให้เค้า ถอนหญ้า ตอกตะปู ขนกล้วยเป็นเครือ รดน้ำต้นไม้ ยกลังน้ำ สามีไม่ทำอะไรเลยนอกจากนอนและเล่นเกมพอถึงเวลาทานข้าวก็ขอให้เราไปทำให้กิน บางมื้อเราเหนื่อย เราไม่ได้เข้าครัวไปช่วยเเม่สามีทำกับข้าว วันนั้นคือเราก็ไม่ได้กินข้าวมีอะไรจะเก็บไม่ให้เรากิน เราต้องขอยืมเงินจากคนอื่นที่เราไม่สนิทด้วย เพื่อมาซื้อไข่ นม มาม่า เราทำวนแบบนี้จนถึง6เดือน แม่สามีเริ่มทนความจนขอเราไม่ไหวไล่ให้เราไปอยู่ที่อื่น(แม่เค้าหน้าเงินค่ะใครมีเงินพูดจาดีด้วยหมด) เราก็เลยมาอยู่บ้านตัวเอง สบายหน่อยเพราะมีคนหาให้กิน ทำแค่งานบ้านเบาๆ พอมาอยู่บ้านเราสามีก็ต้องไปทำงานทำทุกวันออกเช้ากลับตี1ตี2ทุกวัน เราก็ไม่ได้อะไร พอเค้าได้เงินมานึกว่าจะแบ่งให้เราเก็บซื้อของลูกบ้างไม่มีจ้าาา ลงขวดลงซองหมด พอถามบอกรายจ่ายเยอะ พอคลอดเราไม่เอาห้องพิเศษแต่เค้าจะเอาเพราะเพื่อนเค้าที่จะมาเยี่ยมเป็นคนมีฐานะหน่อย(เหมือนเค้ากลัวเสียหน้า)แล้วเงินที่จ่ายก็เป็นเงินรับขวัญลูกที่ทางญาติเราเค้าให้มา คนนั้นนิดนี้หน่อย รวมๆเกือบ20, 000 ญาติทางเค้าโนว์สนจ้าาไม่โผล่มาสักคน พอกลับบ้านที่นี้ละจ้าแม่มือใหม่ ก็เพลีย ลูกตื่นมาร้องดึกๆแทนที่จะช่วยเราอุ้มให้เค้าหยุดร้องไม่เลยนอนไม่สนอะไรเลย เราเหมือนเป็นทาสเค้ามาตลอดตั้งแต่คบกัน บางทีมันก็มีโมเม้นดีๆบ้างแต่แย่ๆมันก็เยอะ เราเหมือนคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวมาตลอด ทั้งที่ก็มีสามีอยู่ เค้าแทบจะไม่ช่วยอะไรเลยถ้าไม่มีครอบครัวเราลูกกับเราก็แย่มาก แค่เเพมเพิสพ่อ(อา)ยังต้องช่วยทุกเดือน เงินที่เค้าหามาได้เราไม่เคยขอไม่เคยได้แตะเลย พอเค้าให้ก็ให้แค่200 ไอ้เราก็เก็บไว้ แต่พออีก2วันเค้าก็มาหยิบไปใช้ ปากบอกรักบอกอยากให้เรากับลูกสบาย บอกว่าเข้าใจว่าเราเหนื่อยแต่ไม่เคยช่วยผ่อนหนักเราเลย เราปวดหัวไม่ไหวบอกเค้าช่วยเอาลูกไปอาบน้ำเค้าอ้างว่าเจ็บนิ้ว ทำไม่ได้ เรายอมเป็นเมียเค้าเหมือนเราเป็นทาสเค้าด้วย งานเล็กน้อยที่เค้าสามารถทำได้ไม่เคยทำเลย โยนให้เราตลอด จนตอนนี้ลูก10เดือนกว่าแล้วก็ยังไม่มีไรดีขึ้นเลย เราไม่รู้ว่าเราจะทนไปเพื่อให้ลูกมีพ่อไปทำไมในเมื่อพ่อเค้าแทบจะไม่สนใจอะไรเลย เราอยากทิ้งเค้าก็ยังทำไม่ได้ มีบ้านไหนมีเคสแบบบ้านนี้ไหมคะ เหนื่อยใจมากบางวันจิตตกจนคิดจะเอาลูกแขวนคอก่อนแล้วเราจะแขวนตามลูกไป(แต่ตอนนี้ไม่คิดแล้วค่ะ) ย้ำนะคะว่าเราตกเป็นทาสเค้ามาตลอดตั้งแต่คบกันมาจนตอนนี้จะเข้าปีที4แล้วค่ะ อยากรู้ว่าเป็นเพราะอะไรเราไปดีดเค้าออกไปจากชีวิตซะที