ไม่มีกำลังใจ

ตั้งเเต่ท้องมาทั้งผัวทั้งเเม่ผัวไม่เคยให้กำลังใจเลยค่ะ เหนื่อยมากๆ ทำอะไรผิดนิดหน่อยก็โดนว่า เราล้างชามไม่ได้เพราะเราเหม็นก็ว่าเราสำออย หาว่าเราขี้เกียจ ขนาดผัวตัวเองยังไม่เคยเข้าข้างสักครั้งเลยค่ะ วันๆหาเเต่เรื่องมาด่าเรา เหนื่อยมากๆ สงสารลูกมาก เรานอนร้องไห้ทุกวัน ปกติเราไม่เป็นเเบบนี้ เดี๋ยวนี้เจออะไรนิดนึงก็ร้องไห้เเล้ว ไม่อยากเป็นเเบบนี้เหมือนกัน เเต่กลั่นไม่เคยอยู่เลย ตอนนี้สงสารลูกที่สุด เพราะทุกคนที่เค้าพูดมาเค้าไม่เคยรักไม่เคยสงสารเราเลย เราร้องไห้หาว่าเราเรียกร้อง เค้าไม่เข้าใจ อะไรเราเลย คนท้องทุกคนอยากได้ความรักความเข้าใจจากสามีมากที่สุด เเต่ไม่เคยได้เลย ตอนคบเเรกๆบอกเราว่าอยากมีลูกเราดีใจมาก ว่าเค้ามีความคิดเหมือนเรา เเต่พอมีจริงๆภาพความเป็นพ่อไม่รู้หายไปไหนหมด วันๆดูเเต่โซเชียลสนใจโทรศัพท์มากกว่าทุกสิ่ง วันนึงเราใช้เงินเยอะขึ้นเพราะเรากินเยอะขึ้นเค้าก็ว่าเราว่าไม่รู้จักประหยัด เค้าไม่เคยหาซื้ออะไรมาบำรุงลูก มีเเต่เเม่เค้าที่บังคับให้กินนู้นนี่ทั้งวัน เหนื่อยมาก กลัวจะเป็นโรคซึมเศร้าเหมือนคนอื่นเค้า จัดการความรู้สึกตัวเองไม่ได้สักที รู้ทั้งรู้ว่าเค้าเข้าขั้นโรคประสาท ดีก็ดีใจหายเหี้ยก็เหี้ยเกินคน