ตอนเป็นประจำเดือน เหวี่ยง ฉุนเฉียว ก็หาว่าอุปทาน
พอตอนนี้ท้อง ก็ไม่ได้จะเข้าใจหรอก ว่าอารมณ์มันเปลี่ยนแปลงยังไงบ้าง ก็ยังคิดว่าอุปทานอยู่ดี
ขนาดแพ้ท้องอ้วก ก็ยังบอกว่าอุปทาน เหอะ
ไม่ทราบว่ามีคุณพ่อบ้านไหน เข้าใจหัวอกคุณแม่ท้องอ่อนบ้างคะ อยากทราบว่าใช้วิธีการอย่างไร มีวิธีคิดอย่างไร หาอะไรมาอ่านมาศึกษา ให้เข้าใจหัวอกคนตั้งครรภ์บ้าง ขอคำปรึกษาด้วยค่ะ มีวิธีใป้คิดก่อนพูด เพื่อถนอมน้ำใจ รักษาน้ำใจคนฟังไหมคะ สงสารตัวเองค่ะ สงสารลูกในท้องด้วย แม่เครียดค่ะ