ช่วงใกล้ๆคลอดอ่ะกลัวค่ะ แต่พอวันคลอดจริงคือมันตกใจ ลืมความกลัวไปเลย แล้วความปวดท้องเข้ามาแทนที่ ในใจได้แต่ภาวนาให้ลูกรีบๆออกมา แม่ปวดท้องไม่ไหวแล้ว ช่วงหัวลูกโผล่มันลืมความเจ็บปวดทุกอย่าง ได้แต่อยากเห็นหน้าเค้า อยากกอด อยากหอมเค้า และมาเจ็บอีกทีตอนหมอเย็บแผล แต่เจ็บแสบมากกก แต่ต้องอดทนเพราะอยากไปเจอหน้าลูกน้อยไวๆ และจำคำพูดของตัวเองตอนออกจากห้องคลอดที่พูดกับสามีได้ว่า “ไม่เอาแล้วนะ คนเดียวพอ🤢”
และตอนนี้มีอีกคนในท้อง ก็ยังตื่นเต้นมากกว่าเดิม แต่อาจจะขอหมอผ่าค่ะ😁