คือ ว่าอยากระบายออกมาอะค่ะ มันอึดอัดเกิ้นน!!
พูดกับใครก็ไม่เข้าใจ ขนาดแฟนยังไม่เข้าใจเลยค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า วันนี้แม่แฟนเรามาเที่ยวหาลูกเราที่ห้อง็เหมือนปกติทุกวันค่ะเหมือนจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่พอเราเอาลูกกินนมเสร็จแกก็อุ้มไปเล่นตามปกติแต่ที่มันผิดปกติก็คือแกเห็นลิ้นลูกเรามันขาวแกก็เลยไปเอาฉี่ลูกเรามาเช็ดที่ลิ้นเช็ดแรงมากจนลูกเราร้องไห้.เราตกใจมากเลยรีบอุ้มลูกมา แล้วพูดแบบใจเย็นสุดๆว่า อย่าเอาผ้าฉี่มาเช็ดลิ้นลูกอีกมันสกปกหมอไม่แนะนำนะแม่ (เราเรียกแม่แฟนว่าแม่ค่ะ) พอเราพูดจบปุ้ปเขาก็รัวมาเลยจ้าา ว่าฉันเคยเลี้ยงมาก่อน อย่างนู้น อย่างนี้ ไม่เห็นจะตายสักคน อย่าไปเชื่อหมอมันมาก เชื่อมันมากๆเดียวลูกจะป่วยบ่อยๆ เราก็โมโหสุดขีด เลยพูดแบบอารมโมโหสุดๆว่า ก็ดีใจด้วยที่เลี้ยงมาจนโตได้ขนาดนี้ แต่นี้มันยุคไหนสมัยไหนแล้วแม่ น้องขอเลี้ยงลูกในแบบของน้องนะแม่นะ อย่าทำให้อึดอัดไปมากกว่านี้เลย พูดจบปุ้ปเราก็อุ้มลูกหนีไปที่อื่นเลยค่ะ นางก็บ่นให้แฟนเราฟังว่าเราอย่างนู้นอย่างนี้บอกไม่ฟังก้าวร้าว ไม่มีสัมมาคาราวะ พ่อแม่ไม่สั่งไม่สอน
เราได้ยินทุกบทสนทนาค่ะ อารมตอนนั้นแบบพร้อมไฟว์กับแม่สามีมาก 55 แต่เราก็ยอมให้เขาว่านะค่ะว่าเราก้าวร้าว ไม่มีสัมคาราวะ ดีกว่าต้องมานั่งแอ็บใสอินโนเซ็นแล้วผลสุดท้ายลูกเป็นอะไรขึ้นมาคนที่เสียใจที่สุดน่าจะเป็นดราที่ไม่ทำอะไรเลย เราเลี้ยงลูกในแบบของเราดีที่สุดค่ะ เราเลือกเชื่อหมอมากกว่าคนเฒ่าคนแก่แถวบ้านเราไม่สนใจว่าเขาจะว่าอะไรเราเป็นแม่มีหน้าที่ปกป้องลูกค่ะ อธิบายให้แฟนฟังก็หาว่าเราเกลียดแม่เขาอีก โอ้ยจะบ้าตาย. เลยมาระบายในนี้แทน555 อาจจะยาวหน่อยแต่ก็ขอบคุณที่อ่านจนจบนะค่ะ เป็นกำลังใจให้แม่ๆมือใหม่ทุกคนนะค่ะ สู้ๆค่ะ
มอ อิน'นนน