คือเรามีลูกสาวคนแรก1คน ปู่กะย่า คือออกค่านมให้ เดินมาหาหลานที่บ้านทุกวัน พาไปซื้อเสื้อผ้า พาไปซื้อรองเท้า พาซื้อข้าวซื้อขนมในเซเว่นมาให้หลานกิน ชวนหลานไปเที่ยว ไปกินข้าวร้านอาหาร ส่วนเราอยู่บ้านแง่วๆ รู้สึกอึดอัดทั้งๆที่อยู่บ้านคนละหลัง แต่อยู่บ้านติดกัน เดินมาหาหลานทุกวันตั้งแต่เกิดจนตอนนี้5ขวบ ความรู้สึกเรากับลูกรู้สึกไม่ค่อยผูกพันธ์กันเท่าไหร่ ตักเตือนอะไรนิดๆหน่อยๆก็วิ่งไปหาปูกะย่า ตากับยายนี่เดือนนึงจะไปหากันแค่1-2ครั้งเอง
คิดไปแล้วก็น้อยใจคะบางทีก็แอบร้องไห้มันจุกอกยังไงไม่รู้ บอกสามีสามีก็ทำอะไรไม่ได้ เลยขอมาระบายให้แม่ๆฟัง ขอโทษด้วยนะคะไม่รู้จะทำไงดี😭