คือลูก 3ขวบ ชอบไปเล่น อุปกรณ์การเรียนของน้อง เอ นามสมมุติ ที่เป็น ลูกพี่ลูกน้อง อายุ9ปี อยู่ชั้น ป.2
ลูกโดน เอ ดุกลับมาบ้านร้องให้บ่อยๆ
แม่ ไม่ได้สนใจอารัยมาก เพราะ ปกติแล้วทะเลาะกันเสร็จก็เล่นกันต่อออกจะบ่อย
จนครั้งนี้หัวแตกกลับมา ร้องให้กลับมาบอกว่าเอทำให้หัวแตก แม่ไปถาม เอ น้องเอ บอกไม่ได้ทำ
และ แม่น้องเอก็บอกลูกเค้าไม่ได้ทำ ทั้งๆที่ไม่มีผู้ใหญ่คนไหนอยุ่ไนบ้านเลย ย่า อาบน้ำ แม่น้อง3ขวบคือเราก็อาบน้ำ แม่น้องเอไปดูบ้านใหม่ข้างนอก เค้าจะมาตัดสินว่าลูกสาวเอของเค้าไม่ได้ทำน้อง3ขวบหัวแตก อย่างน้อยเค้าน่าจะถามลูกสาวเอของเค้าต่อหน้าเราและน้อง3ขวบ ลูกเรา สักคำ อันนี้เค้าไม่ถามเลยสักคำเช่นนั้น เค้าตัดสินได้ใง ว่าลูกสาวเอของเค้าไม่ได้ทำ
เค้าไม่กล้ามองหน้าเราเลย วันนี้ทั้งวันไม่มาที่บ้านเราเลยปกติแล้วน้องเอจะมาที่บ้านทุกวันแถมหลบหน้าหลบตา เเม่น้องเอบอกน้อง3ขวบไม่กล้าพูดความจริง ก็ได้อาจจะหกล้ม ตกบันได ตกเปล และ หารอยเท้าน้องรอบๆบ้าน
คือ ทำไมคิดแบบนั้น ถามลูกสาวเอสักคำก่อนมั้ย??ว่าได้ทำรึป่าว ทางเรารุ้จักนิสัยลูกเราดีเหมือนกัน ลูกไม่เคยโกหกเลย เวลาหัวชนกันรถโม่ ข้างบ้างแล้วหัวโนใหญ่มาก ลูกก็บอกแม่ว่าหัวชน กับรถโม่ เวลาถูกพ่อตีก็จะบอกแม่ว่าถูกพ่อตี เวลาหกล้มขาถลอกลูกก็บอกว่าหกล้ม ป้าบีบหูก็จะกลับบ้านแล้วบอกว่าป้าบีบหู เพราะลูกดื้อ คือ สอนให้ลูกพูความจริง ไม่เคยโกหกลูกเลย คุยกับแฟนบ่อยๆว่าเราจะไม่โกหกลูกเพราะถ้าเราโกหกลูกครั้งเดี่ยวลูกจะไม่เชื่อใจเรา เวลาลูกขอของเล่นเราก็บอกว่าของเล่นของลูกที่บ้านมีแล้วแม่จะไม่ซื้อให้ บางคั้งก็บอกว่า แม่มีเงินไม่พอ แม่มีเงินนิดเดียว ซื้อของเล่นให้ลูกตอนนี้ยังไม่ได้ ต้องรอปะป๋าได้เงินมาก่อนค่อยมาซื้อ เราคุยกับลูกไนเชิงอธิบายตลอดเวลาลูกทำผิดเราไม่เคยด่าว่าตะคอกใส่เลย เรากลัวลูกจะกลัวต่อไปเวลาทำผิดจะไม่กล้าพูดความจริงอีก เราอธิบายตลอดว่าอย่าทำแบบนี้อีกนะไม่ถูกนะ ต่อไปอย่าทำอีก เราไม่คิดว่าลูกเราจะโกหกเด็ก3ขวบเอง เราไม่รุ้ว่าใครทำลูกเรา แต่ ถามเป็น10-20รอบเด็น พูดคำเดิม จนแม่อกสงสัยไม่ได้ เสียความรู้สึกมากค่ะ หัวอกคนเป็นแม่ที่เห็นเลือดชุ่ม คอและไหล่ของลูก ไม่มีการขอโทษใดๆ กลับบอกว่าลูกเราอาจจะโกหกอีก ?หลายครั้งหลายหนมากแล้วอยากย้ายบ้านหนี
จอโอ๊ะพอ โม