แชร์ประสบการณ์ค่ะ

#ความเจ็บปวดที่งดงาม วันนี้จะมาเล่าประสบการณ์เหอะๆ อิแม่เริ่มท้องแข็งตั้งแต่เช้า แต่อิแม่ไปทำงานนะ ตอนนั้นคิดว่าทำได้อยู่ พอเที่ยงเห้ยไม่ไหวว่ะเจ็บท้องแข็งๆพร้อมหน่วงๆเหงื่อแตก ก็เลยตัดสินใจโทรลางานแต่ก็ยังเปนห่วงเพื่อนร่วมงานบอกให้พวกแก่กินข้าวก่อน อืมมอิแม่😥😥 เพื่อนบอกไปเถอะยังจะห่วงเพื่อน อิแม่ก็กลับคิดว่าอาจจะเจ็บเตือนเพราะกำหนดคลอด28 กุมภาก็เลยกลับบ้าน พอกลับบ้านก็มาโรงบาลใกล้บ้านโรงบาลสะเดา มาถึงประมาณบ่ายโมง ก็เข้าห้องรอคลอด ตรวจคลื่นหัวใจ อัตร้าซาวว แม่ก็เจ้บหน่วงๆ หมอที่เข้ามาตรวจโคตรหล่อ หมอซาวเสร้จปุ๊ป คุนแม่ยังคลอดไม่ได้นะคับเพราะตอนนี้คุนแม่ได้แค่ 36w6d เท่านั่น ซึ่งปอดของเด็กยังไม่แข็งแรง อิแม่เริ่มกังวล แต่หมอบอกต้องแอดมิดนะคับคุนแม่ เพื่อประคองให้ลูกอยู่ในท้องให้ครบ 37 w ก้สามารถคลอดได้ ตอนนี้ก้ต้องฉีดยากระตุ้นช่วยปอดน้องให้แข็งแรงไปก่อน ตอนนั้นปากมดลูกยังไม่เปิดก้นอนวนไป อิแม่ก็เริ่มปวดท้องทุกๆ 5 นาที ไม่ได้นอนเลย เหมือนนาฬิกาปลุกทุก 5 นาที พอพยาบาลมาตรวจเวลาตี 3 ก้บอกเปิดแค่ 3เซ็น นอนรอครึ่งคืนแล้วแค่ 3 เซ็น นอนรอต่อไปจ้าจนมาเวลาเที่ยงของอีกวัน เปิดไปแค่ 5 เซ็นเอาละว้าใกล้แระนึกในใจ บ่ายโมงมาตรวจก็ยัง 5 เซ็นเริ่มท้อแท้ จนกระทั้งพยาบาลยืนจ้าห้ามนอนจะช่วยให้ปากมดลูกเปิดอิแม่ก็ยืนเต้นไปด้วยโยกไปด้วย😝😝 บ่าย 3 มาตรวจอีกครั้ง เปิดไป 7เซ็น ใกล้แระ จนพยาบาลเจาะน้ำคล่ำให้แตกได้ยินดังเปาะหลังจากนั่นไม่ต้องถามมันไวมากปวดมากอยากเบ่งปวดชนิดที่ไม่ไหวแล้ว พยาบาลรีบพาห้องคลอดเปิดแอร์หนาวมาก อิแม่สั่งทุกคนปิดแอร์จ้าแลถิแม่มันหรอยสั้งได้555 หลังจากนั่นก้เจ็บหนักเจ็บหนักเบ่งเหมือนจะขาดใจตายนิแล นี้แลที่เค้าเรียกลมหายใจสุดท้ายของชีวิต พอหัวลูกออกมาพยาบาลว่าสายสะดื้อพันคออยู่ 2รอ อิแม่จิตตกอีกรอบ เหนตัวลูกตัวเขียวไม่แดงเลย พอเอาอกกตัดสายสะดื้อร้องเสียงดังมากจ้าลั้นห้องเลย ไม่ต้องบอกลูกใครลูกอิแอมนิแลเสียงนั่น😝😝 หลังจากนั่นก้เย็บแผลบอกหมอขอแผลสวยๆนะคะมีสั่ง55 #บทความนี้จะบันทึกไว้ในความทรงจำ #แม่แอมพ่อเอกน้องภู สักหิดก่อนน้องภู หลานภัทรตั้งให้ห้ามเปลี่ยนเสียงว่าหลานสุดที่รักสั่งห้าม