คงได้เปนแม่เลี้ยงเดี่ยว

จริงๆเรื่องพวกนี้ถ้าพยายามทำความเข้าใจกัน ไม่ถึงกับต้องเลิกกันหรอกค่ะแม่ แต่ถ้าเค้าตัดสินใจเลิกกับเราได้ง่ายๆ ก็แสดงว่าไม่มีความรักที่แท้จริงหลงเหลืออยู่แล้วค่ะ บนโลกนี้มีความจริงอยู่อย่างนึงก็คือ "ลูกที่ไม่มีพ่อ" โชคดีกว่า "ลูกที่มีพ่อแย่ๆ" นะคะ แค่คุณแม่ที่ดีคนเดียวก็มากเกินพอและเป็นโลกทั้งใบให้ลูกได้แล้วค่ะ (เหมือนที่ลูกก็เป็นโลกทั้งใบของแม่) เราเคยมีพ่อค่ะ แต่ไม่ดีนัก หลังจากที่เขาออกไปจากชีวิต เรากับแม่มีความสุขมากขึ้นเยอะเลยค่ะ สรุปชีวิตที่ไม่มีพ่อ ดีกว่าตอนที่มีพ่อ(แย่ๆ)เยอะเลยค่ะ ***จำนวนคนในครอบครัว'น้อยลง' แต่ความสุขกลับเพิ่ม'มากขึ้น'*** .. ฟังดูแปลกใช่ไหมคะ แต่เป็นเรื่องจริงเลยล่ะค่ะ ลูกไม่ต้องเห็นแม่ทนเจ็บปวด เสียใจ ความสุขของแม่ก็คือความสุขของลูก ใช่ไหมคะ? ความสุขของลูกก็คือความสุขของแม่ เช่นกันค่ะ ดังนั้นอย่าเอาชีวิต จิตใจ ความรู้สึกของเราไปผูกกับผู้ชายคนนึงเลยค่ะ อย่าปล่อยให้เค้ามาทำให้เราแย่ลง ฮึบ แล้วลุกขึ้นมาเป็นคุณแม่คนเก่ง ให้ลูกภูมิใจในตัวเรานะคะ เราเองก็ภูมิใจในตัวแม่ของเรามากๆค่ะที่ท่านเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวที่สุดยอดที่สุด แค่คุณแม่เพียงคนเดียวก็พอแล้วค่ะ ชีวิตเรามีความสุขมากๆ มากกว่าหลายๆคนที่อยู่ในบ้านที่มีคนอยู่ครบแต่ไม่มีความรักอยู่เลย สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ❤️

ลองคิดทบทวนดูก่อนค่ะว่า สาเหตุที่ทะเลาะกัน เป็นเพราะเรา รึเป็นเพราะเขา ถ้าเราผิด เราก็ปรับปรุงตัวเอง ถ้าสามีผิด เราก็ต้องคุยกันด้วยเหตุผล แต่ถ้าอยู่กันไม่ได้จริงๆก็แยกกันอยู่เพื่อความสบายใจของทุกฝ่ายเลยค่ะ เพราะคนท้อง ไม่ควรจะเครียด เพราะจะส่งผลไปถึงตัวเล็ก ยังไงก็สู้ๆนะคะ ขอให้พบทางออกที่ดีค่ะ

ตอนเราท้องได้ประมาน4เดือน บอกเลิกกันบ่อยมาก เราจะหนีกลับบ้านก็หลายรอบ ร้องไห้บ่อย น้อยใจเก่ง เเถมแฟนยังไม่เข้าใจ เหมือนเรากดดันเขา แต่พอ นานไปก็เริ่มดีขึ้น ส่วนนึงมาจาก เราเริ่มปรับสภาพได้ ตอนท้องแรกๆฉุนเฉียวมาก....สุ้ๆค่ะ ใจเย็นๆ

ลองคุยกันดีๆนะคะ อาจเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบเลยทำให้ฝ่ายชายพูดออกมาโดยไม่ทันได้คิดบวกกับฮอร์โมนของตัวเราที่หงุดหงินอารมณ์เสียง่าย ต้องคุยกันและบอกสาเหตุการเวี่ยงวีนของเราให้สามีเข้าใจว่าฮอร์โมนคนท้องเป็นแบบนี้

บ้านนี้ก็เลี้ยงเดี่ยวค่ะ 31+5วีคแล้วค่ะ แต่ไม่ได้ทะเลาะกับแฟนนะคะ ด้วยเรื่องของผู้ใหญ่ เราเลยตกลงกันว่า แยกกันอยู่ ก็สู้ทนเพื่อลูก เพราะเขาเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเรา เป็นกำลังใจให้แม่นะคะ สู้ๆ เดี๋ยวมันจะผ่านไป

เราบอกเลิกกัน เกินสามรอบแล้วตั้งแต่ท้องมา สุดท้ายต้องเอาลูกเป็นที่ตั้ง แล้วเรื่องมันจะเงียบและดีกันเองค่ะ ต่อให้ทะเลาะกัน เวลามันนิ่งแล้ว ก็บอกรักกันบ่อยๆ

ของเราเขาไปแล้ว ไปอยู่กับผู้หญิงคนอื่น โดยให้เหตุผลว่าอยู่กับเขามีความสุขมีอนาคตที่ดี เสียใจสุดๆ ข้าวปลากินไม่ได้ลูกก็ต้องมารับกรรมไปด้วย สู้ๆนะคะคุณแม่

ตอนเราท้องอะไรนิดหน่อยก็ร้องไห้ ยิ่งตอนแพ้ท้องดราม่าหนักมาก แฟนก็ไม่เข้าใจ แต่เราปล่อยค่ะ พอใกล้คลอดเขาเข้าใจทุกอย่างเลยค่ะว่าเราลำบากแค่ไหนตอนท้อง

เราเลี้ยงลูกคนเดียว ลูก3คนคะ สบายมากชิวๆ สู้ๆนะคะ

ลองคุยกันใหม่ ลองคุยกันดีๆคะ เอาใจช่วยนะคะ