ท้อแท้ ไม่มีที่ปรึกษา

สู้ๆนะคะแม่ ✌🏻เจอมาเหมือนกันค่ะอยู่ด้วยกัน7ปีเราต้องอุ้มลูกไปรับจ้างทำงานตากแดดแต่แม่สามีก้อไม่เคยนับเราเป็นสะใภ้เราเก็บกดมานานเหมือนกันจนลูกเราได้4ขวบเราก้อเลยตัดสินใจเดินออกมาแล้วเริ่มต้นชีวิตไหม่แต่มันก้อใช้เวลานานพอสมควรเราเอาลูกไปฝากไว้กับยายเราก้อไปทำงานแถวบ้านตอนเย็นก้อกลับมาอยู่กับลูกจนตอนนี้ลูกได้6ขวบแล้วค่ะแล้วตอนนี้ชีวิตเราดีขึ้นมากเพราะตอนนี้เราก้อมีแฟนไหม่และแฟนไม่ก้อไม่ได้รังเกียดลูกของเราเค้าดูแลลูกให้เราทั้งหมดจากที่ตอนอยู่กับพ่อแท้ๆลูกไม่เคยได้อะไรเสื้อผ้าก้อคนมาบริจากถึงได้ใส่แต่แตกต่างจากตอนนี้เค้ามีทุกอย่างอยากได้อะไรก้อได้พ่อเลี้ยงเค้าซื้อให้หมดและตอนนี้ก้อกำลังมีน้องให้เค้า1คน 31+5แล้วค่ะ ✌🏻#แต่ที่มาพูดวันนี้คืออยากให้คุณแม่สู้นะคะทนจนกว่าเราจะทนไม่ไหวตราบใดที่สามีเรายังรักเราอยู่คิดถึงหน้าลูกและสามีเข้าไว้ค่ะอย่าไปฟังเสียงนกเสียงกาเลยทนจนวินาทีสุดท้ายนะคะ🙂รึถ้าไม่ไหวก้อคิดไว้เสมอว่าพ่อแม่เรายังมีกลับไปหาคนที่รักเราและท่านคือคนที่อยู่เคียงข้างเราเสมอเวลาเราลำบาก🙂สู้ๆนะคะ

เคยเป็นค่ะ ตอนนั้นท้องได้ประมาณ2เดือน ไปเที่ยวบ้านแฟนตั้งแต่ยังไม่ท้อง แต่ตอนนั้นไม่รู้ว่าท้องนะคะ ด้วยความท้องอ่อนๆคืออยากนอนอย่างเดียวค่ะ เราก็นอนตื่นสาย แต่เราก็ล้างจานเก็บบ้านกวาดบ้านให้หมด ไปเก็บหญ้า จูงวัว ล้างกระจังกบ ทำหมดค่ะ ลื่นล้มบ้าง ตกคันนาบ้าง(ดีที่ไม่แท้ง) พอเราตื่นสายหลายๆวันเข้า เค้าด่าเราเลยค่ะ ด่าว่าพวกมึงจะนอนอะไรกันนักหนา นอนแบบนี้หอบผ้ากลับกรุงเทพกันไปนู่น ไม่ต้องมาอยู่ ทำตังเหี้ยๆกัน ไม่ต้องอยู่ด้วยกันหรอกถ้าไม่ช่วยกันทำมาหาแดก เรานี่น้ำตาตกเลยค่ะ หลังจากนั้นต้องฝืนตื่นเช้าทุกวัน แม้ว่าจะไม่ไหวก็ต้องตื่นเช้า ร้องไห้ทุกวัน ตอนนี้มาอยู่บ้านแม่เราแล้วค่ะ ตอนนี้ท้องได้8เดือนแล้ว ถ้าไม่ไหวก็กลับบ้านเรานะคะคุณแม่🥺

ถ้าสามีเค้าไม่ว่าอะไร​ ก็ไม่ต้องไปสนใจค่ะ​ คุณ​แม่อดทนเก่งมากๆ​ ถ้าเป็นเรามีเถียง​แล้วค่ะ​ แต่ก็เข้าใจ​ว่าคุณ​แม่คงมีเหตุมีผล​ที่ต้องทนอยู่​ สู้ๆค่ะ​ แต่ยังไงเหตุผล​ที่จะทนได้สำหรับ​เราขึ้นอยู่กับ​สามีด้วย​ กับสามีคนแรกที่เราถอยออกมาได้เลิกรากันเหตุ​เพราะสามีล้วนๆ​ ต่อให้พ่อแม่สามีดีแค่ไหน​ ถ้าสามีไม่ดีเราไม่ทน​ กลับกันที่เป็นอยู่ตอนนี้​ พ่อแม่สามีแย่ยังไงแต่สามีดี ถึงจะลำบากไปบ้าง​ เราก็ทนได้​ 😌😌😌

สู้ๆนะแม่ เป็นเหมือนกันเลยค่ะ ออกจากงานมาเลี้ยงลูก เก็บเศษเงินที่สามีให้วันล่ะ10-20. ไว้ซื้อของให้ลูก เสื้อผ้าลูก เพราะตอนนี้ เสื้อผ้าคับหมดแล้ว พอของมาส่งเราก็เอาเงินไปจ่ายแฟนก็ถามสั่งอะไรมาอีกแล้ว เราก็บอกเสื้อลูก เค้าก็ทำหน้าไม่พอใจ แต่เราไม่สนจ้า จะให้ลูกใส่เสื้อผ้าขาดๆ ตัวเล็กๆเเน่นๆ ทำไม่ได้อ่ะ เคยคิดอยากจะเลิกกับแฟนแล้วเราก็ไปทำงานเลี้ยงลูกเองส่ะเลย จะได้จบ ไม่ต้องมีคำพูดอีก

เลิกทำงานให้ทุกคนในบ้าน และออกไปทำงานตอนลูกได้ 8-9 เดือนนะคะ ลูกฝากเนิสที่ได้มาตราฐานเดือนละ 5000-7000 มีกล้องวงจรปิด... ทีนี้ทำงานค่ะให้หนักให้เยอะ อย่าพึ่งเงินของคนอื่น มานั่งทำงานบ้านทำนั่นนี่ยังไงมันก็ทดแทนกันไม่ได้ค่ะ เงินก็คือเงิน ไม่มีเงินก็คือไม่มีเงิน... จะไม่มีใครว่าได้เลย เพราะแม้กระทั่งลูกย่าก็ไม่ได้ช่วยเลี้ยง... มีปากมีเสียงอีก ตบค่ะ

แม่เห็นรึยังค่ะกับการที่แม่ไม่ได้ทำงานไม่ได้หาเงินด้วยตัวเอง อำนาจการใช้เงินต้องตกอยู่ที่คนอื่นเขาจะพูดจากถากถางทำร้ายจิตใจยังไงก้ได้ แต่ถ้าแม่ทำงานเอง หาเงินเองแม่จะซื้อของกี่หมืนกี่พันใครจะมาว่าให้ได้ เราเป็น ผญ ควรยืนด้วยขาตัวเองนะคะ นี้ขนาดลูกยังไม่โตยังขนาดนี้ ถ้าโตค่าใช้จ่ายอีกเยอะแม่คิดไว้รึยังจะทำยังไง

สู้ๆนะคะคุณแม่ เท่าที่อ่านแม่มีความอดทนสูงมากเลยค่ะ เข้าใจแม่นะ เพราะเราไม่ได้ทำงานเหมือนกัน แต่โชคดีที่เราพอมีเงินอยู่บ้าง เลยซื้อของให้ลูกได้ คนเป็นแม่ก็อยากให้ลูกได้มีเสื้อผ้า ของใช้ ของเล่น ใหม่ๆเหมือนลูกคนอื่นเขา เพื่อลูกแม่ทำได้ทุกอย่าง ยังไงก็สู้ๆนะคะ

ปรึกษาสามีค่ะ ลองแยกครอบครัว แยกบ้านดูค่ะ อาจจะอยู่ใกล้ๆแถวนั่นก็ได้ถ้าสามีเป็นห่วงครอบครัวเขา ค่อยกลับไปดูเขาบ้าง บ้านควรเป็นเซฟโซนของเรา ถ้าอยู่แล้วมันอึดอัดมันไม่มีความสุขก็ควรแยกออกมา สู้อยู่บ้านหลังเล็กๆแต่เราสบายใจไม่อึดอัดใจก็พอแล้วค่ะ

สู้ๆนะคะคุณแม่ เรามีปัญหากับทางบ้านสามีเหมือนกันค่ะ เราตัดสินใจคุยกับสามีเลยได้ข้อสรุปว่าออกมาอยู่กันเอง สามคนพ่อแม่ลูกดีกว่าค่ะ มันอาจจะลำบากไปบ้างแต่อย่างน้อยไม่ต้องมานั่งเครียดประสาทจะกินค่ะ คุณแม่สู้ๆนะคะเป็นกำลังใจให้ค่ะ

เข้าใจความรู้สึกคะ เรามีลูกถึงมีมากหรือน้อยเราเป็นแม่เห็นอะไรก็อยากซื้อให้ลูกอยากให้ลูกมีเหมือนคนอื่นเค้า เป็นกำลังใจให้นะคะแม่ สู้ๆ พอน้องกว่าฝากน้องไว้กับคนที่เรารักให้เค้าดูแล แม่พ่อค่อยไปทำงานหาเงินซื้อของให้น้องนะคะ ❤️✌️