เป็นโรคซึมเศร้าระหว่างตั้งครรภ์

ความทุกข์อยู่ที่ตัวเรา ความสุขนั้นก็อยู่ที่ตัวเรา เพราะฉะนั้นรักตัวเองให้มากกว่าคนอื่นค่ะแม่ตอนแรกๆมันอาจจะทำใจได้ยากแต่เชื่อเถอะค่ะว่าเราทำได้เสียใจให้พอร้องไห้ให้เต็มที่พรุ่งนี้คือวันใหม่เริ่มสิ่งใหม่ค่ะ ที่จริงความทุกข์ใจมันอยู่กับเราแค่เวลาสั้นๆเพราะฉะนั้นเราอย่าเก็บมาคิดต่อให้มันเป็นเรื่องทุกข์ใจที่ยืดยาวค่ะ ทำตัวเองให้มีความสุขอยู่กับตัวเล็กให้มีแต่รอยยิ้มเยอะๆพอแม่ผ่านมันไปได้แม่จะลืมสิ่งที่ทำให้ทุกข์ใจปวดใจไปได้ตลอดกาลเลย. อย่าให้คนเพียงคนเดียวมาทำให้เราเศร้าหมองไปทั้งชีวิตเพราะเขาไม่ได้เป็นคนให้ชีวิตเรา สู้ๆนะคะ ยิ้มเยอะๆค่ะโลกมันสดใสกว่าที่แม่คิดนะคะ #จากประสบการณ์ที่ชีวิตเราเจอมาเหมือนกันค่ะ

แนะนำให้พบแพทย์นะคะ หมอจะให้ยาเรามาทาน เป็นยาที่ไม่อันตรายต่อทารกค่ะ เรารักษาอยู่ อาการดีขึ้นเรื่อยๆ คนรอบข้างไม่มีผลต่อความรู้สึก เราเป็นโรคซึมเศร้ามาก่อนจะตั้งครรภ์ ช่วงตั้งครรภ์ตอนแรกหมอให้หยุดยาไปเลย แต่ระหว่างที่หยุด เราท้อแท้สิ้นหวัง ไม่อยากทำงาน ไม่อยากเจอหน้าใครเลย ร้องไห้ทุกวันโดยไม่มีเหตุผล จน 3 เดือนกลับไปหาคุณหมอที่เป็นจิตแพทย์เชี่ยวชาญ หมอเปลี่ยนให้กินยาอีกอย่าง ที่ปลอดภัยต่อลูกและเรา ตอนนี้ก็ดีขึ้นค่ะ มีท้อบ้างเวลาที่เจออะไรไม่ถูกใจ แต่ก็ไม่เอามันมาคิดเยอะค่ะ กลายเป็นว่าฮอร์โมนคุณแม่กับอารมณ์ซึมเศร้าดีกว่าตอนไม่กินเยอะเลยค่ะ

แม่บ้านนี้ก็เคยเป็นค่ะแม่ อาการคือดิ่งมากอยากอยู่คนเดียวไม่อยากไปเจอผู้คนมีอาการน้อยใจอย่าฆ่าตัวตายแต่เรารักลูกเลยต่อต้านอาการนี้ค่ะ แฟนก็เบื่อเราเพราะทะเลาะกันบ่อยเลยแอบไปเที่ยวกับผู้หญิงในที่ทำงานเดียวกันพอจับได้บอกว่าเพื่อน แต่เราต้องสู้ๆค่ะแม่นึกถึงลูกไว้ ถึงแม้ใครจะไม่ต้องการลูกกับเราก็ชั่ง แต่เราต้องสู้เพื่อลูกเพื่อเราค่ะแม่ มีก็กินด้วยกันอดก็อดด้วยกัน ลูกเท่านั้นคือทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต. เราเชื่อว่าแม่ทำได้นะค่ะ แม่ต้องผ่านไปให้ได้ แล้วมันจะผ่านไปด้วยดีค่ะแม่ สู้ๆนะค่ะเป็นกำลังใจให้นะ กอดๆ ✌💓

ใจเย็นนะคะ เราคนหนึ่งท้องหลังจากเลิกกับแฟนแล้ว แล้วเขาก็ไปคบคนใหม่แล้ว เราถึงรู้ว่ามีลูก เราทำงานแคชเชียร์ ดีที่ไม่ได้เดิน มีแต่นั่งคิดเงิน เราทำงานเลี้ยงตัวเองจนลูกจะออก เราถึงกลับมาอยู่บ้าน บ้านเราคือที่ๆอบอุ่นที่สุดแล้วค่ะ เขาจะเอาลูกไปเลี้ยง แต่พ่อแม่เราไม่ให้ พอดีเขาไม่มีหลาน อยู่กับสองคนตายาย เราเลยตกลงเขาให้ส่งเงินช่วยกัน ส่วนเขาจะไปมีใคร ก็แล้วแต่เขา เราต้องรักตังเองกับลูกก่อนนะคะ ไม่ต้องไปสนใจเขา คนแบบนี้ เอาพ่อแม่มาเป็นไม้กันหมา เป็นกำลังใจให้คุณนะคะ พอมีลูกมาเติมเต็ม คุณจะไม่สนใจเขาอีกเลย

อย่าเก็บคำพูดที่ทำให้ตัวเองรู้สึกบั่นทอนจิตใจเลยนะคะ. เขาเป็นแค่คนอื่นค่ะถึงเป็นคนในครอบครัวแฟนคุณก็จริงแต่ ครอบครัวจริงๆคือคุณกับลูกค่ะ. พ่อของลูกเลิกรากันไปก็นเป็นคนอื่น แต่ลูกเราเขาคือส่วนหนึ่งของเราค่ะ อย่าให้ใครมาทำร้ายเรากับลูกเราได้ไม่ว่าจะทางอ้อมหรือทางตรงนะค่ะ. ใจเย็นๆตั้งสติเยอะๆนึกถึงลูกที่กำลังจะเกิดมาว่านึกเสียว่าน้องคงไม่มีความสุขถ้าคุณแม่เป็นทุกข์แบบนี้ คุณแม่เครียดอะไรปรึกษาเราได้ทุกครั้งนะคะ อาจจะปลอบไม่ค่อยเก่งแต่อยากเห็นคนเป็นโรคนี้ดีขึ้นนะคะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะแม่ เดี๋ยวแม่ก็ผ่านมันไปได้ อยากให้แม่โฟกัสที่น้องเยอะๆค่ะ อารมณ์ความรู้สึกแ่ม่ท้องมีผลกับลูกจริงๆ ตอนเราท้องคนโต3ปีที่แล้ว เราเลิกกับพ่อน้องตอนยังไม่รู้ว่าท้องเพราะเขาไปมีคนอื่น พอเขารู้ว่าเราท้องก็กลับมา แต่อารมณ์เราอยู่ในความเศร้าความเครียดตลอดการตั้งครรภ์ พอคลอดน้องมา พัฒนาการน้องดีทุกอย่างนะแม่ แต่น้องขมวดคิ้วตลอดเวลา แล้วก็ไม่ยิ้มไม่หัวเราะเลย เรารู้สึกผิดมากๆ อยากให้แม่สู้ๆนะคะ สามีเลิกกันไปก็เป็นคนอื่น กลับมายืนให้ได้เพื่อลูกนะ

ไม่ได้ว่านะค่ะแม่ แต่ถ้าพ่อของเด้กตั้งใจจะทำอะไรจริงๆเขาจะพยามและทำทุกวิธีให้ได้อยู่กับเราและลูก อาจจะโกหกทางบ้านว่าไปทำงานที่อื่นและพาเรากับลูกไปอยู่ด้วย นานค่อยกลับมาเยี่ยมบ้านก้ได้ มันทำได้หลายวิธีค่ะถ้าคนมันจะทำจริงๆ แต่ตอนนี้ให้แม่โฟกัสลูกก่อน เพราะอย่างน้อยลูกก็เหลือเรา เราก็ยังเหลือลูก ดีกว่าไม่มีใครเลย ตอนนี้ลูกกำลังอ่อนแอ ให้เราทำตัวให้เข้มแข้งก่อน ให้คิดสะว่าลูกเป็นเราที่ต้องการสามี ใส่ใจกับลุกเยอะๆค่ะเขาไม่มีใคร นอกจากแม่ที่เป็นเรา สู้ๆนะคะ

สู้ๆนะคะ เพื่อลูก หาที่ระบายบ่อยๆหาเพื่อนคุยเข้าสังคมเยอะๆค่ะ ช่วงนึงเราก็เป็นครอบครัวแฟนไม่ได้โอเคกับเราเท่าไหร่ ท้องครั้งก่อนเครียดน้อยใจร้องไห้ทุกวันจนน้องไม่อยู่ด้วย ตอนนี้ตั้งท้องใหม่เราตัดครอบครัวแฟนออกไปจากหัวใครทำไงว่าไงช่างเขา เราก็ไปอยู่กับแม่สองคนสามีก็ไม่ได้ยึดติดกับเขามากเขาไม่ค่อยว่างไม่ค่อยใส่ใจเราเท่าไหร่ เราก็ดูแลตัวเองไปหาหมอเองตลอด คุยกับลูกทุกวันค่ะ แค่คิดว่าเดี๋ยวก็มีลูกมาอยู่เป็นเพื่อนไม่เหงาแล้วก็พอยิ้มได้บ้างค่ะ

สู้ๆนะคะเราเองก็เจออาการแบบนี้จนถึงคลอดเลยค่ะเพราะแฟนทำตัวส่ำส่อน เราเลยตัดสินใจหันมาใส่ใจลูกในท้องดูแลตัวเอง กว่าจะเข้มแข็งได้คือยากมากๆนอนร้องไห้ทั้งวันทั้งคืนกว่าจะตั้งสติได้ จนต้องมานั่งคุยกับตัวเองว่าถ้าร้องไห้เยอะลูกจะรู้สึกแย่ไปด้วยนะเข้มแข็งไว้ ตอนนี้เราเองที่เข้มแข็งมากพอที่จะตัดความสัมพันธ์นั้นทิ้งไป แต่กลับเป็นอีกฝ่ายที่ตัดจากเราไม่ได้ถือว่าคุ้มมากๆที่หันกลับมาดูแลตัวเองกับลูก ตอนนี้น้องได้4เดือนน้องเลี้ยงง่ายร่าเริงมากๆ

สู้ๆนะคะ ผิดกับของเรา แม่เราด่าบ่น บั่นทอนเราแทบทุกวัน #ให้เราเอาลูกออก กดดันให้ทางแฟนมาผูกแขน แต่เรียกเงิน เรียกทอง รวมๆเกือบแสนซึ่งทางแฟนหาให้ไม่ทัน แม่เราก็ว่า เราสร้างปัญหา นั่นนี่ คือเราแค่ท้อง เราอายุ 28 แล้วด้วย ลูกคนที่ 2 ก้ห่างกะคนแรก 10 ปีเลย (เราว่าเราก้ไม่ใช่เด็กแล้วนะ) ทางครอบครัวแฟนเข้าใจเราทุกอย่างเลย #แม่ก็สู้ๆนะ ขอให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีนะ ✌✌