น้องมาแล้วจ้า คลอด 37+4

กำหนดคลอด 13 มิ.ย 64 คลอดจริง 27 พ.ค 64 จ้า คลอดธรรมชาติ ผู้หญิงจ้า น้ำหนัก 2385 ประสบการณ์คลอด เจ็บใจรพ.มากกกกกก เจ็บท้องตั้งแต่ 7 โมงเช้า เลยรีบไปซักผ้าเตรียมข้าวของลูกกระทันหัน ไม่มีมูกเลือด ไม่มีน้ำคล่ำ ไม่แสดงอาการใดๆ นอกจากเจ็บท้องน้อย ทุกๆ 10 นาที เคลียของลูกเสร็จ บ่ายโมง เริ่มเจ็บทุกๆ 5-7 นาที สามีพาไป รพ. หมอบอกว่ายังไม่คลอดวันนี้หร่อก เจ็บเตือนเฉยๆ ให้กลับบ้าน มดลูกเปิดแค่ 1 ซม. อีกหลายวันกว่าจะคลอด แต่ร่างกายเรา เรารู้ว่าไม่ใช่เตือน เหมือนมันเจ็บเอาเป็นเอาตายจริงๆ แต่ก็ต้องกลับบ้านตามเขาบอก กลับมาถึงบ้าน 1 ทุ่ม บ้านไกลจากรพ.มาก เพิ่งย้ายมาอยู่กระทันหัน ตามที่ทำงานสามี มาถึงกะจะพักผ่อนให้หายเจ็บ หายาแก้ปวดทาน เพราะเข้าใจว่า อาจจะปวดอย่างอิ่น อาจจะไม่เกี่ยวกับเด็ก (ไม่แนะนำให้หาทานยาเองนะคะ) หลับไป5 นาที ตื่นมาร้อง ลุกไปเดินให้หายปวดช่วงล่าง ก็หลับๆ ตื่นๆทุก 5 นาที หลับในด้วยบางครั้งเพราะมันเหนื่อยมาทั้งวัน จน5 ทุ่ม เริ่มตื่นมาทุก2 นาที ทรมานมากถึงมาที่สุด แต่ก็ไม่กล้าไปรพ. เพราะกลัวเขาให้กลับบ้านอีก จนสุดท้ายทนไม่ไหว สามีขับรถพาไปรพ.อีกครั้ง ถึงรพ. พนักงานที่ทำเอกสารหน้าห้องคลอด บอกว่า มาอีกแล้ว ยังไม่คลอดวันนี้หรอก เราก็เจ็บเลยบอกตรวจให้หน่อย ทำไมมันเจ็บขนาดนี้ พูดไปหายใจรัวๆไป เพราะมันหายใจไม่ทัน พยาบาลบอก งั้นซักประวัติคัดกรองโควิดก่อน แล้วก็สวนจมูก คือให้ทำทุกอย่าง ในขณะที่เราเจ็บสุดๆแล้ว เราล้มลงไปกับพื้น พนักงานบอกว่าเจ็บแบบนี้นังไงก็ต้องรอปากมดลูกเปิด ไม่ได้คลอดตอนนี้หลอก อดทนเอาเถอะ เรายอมทำตามจนผ่านทุกขั้น เขาไปถึงห้องรอคลอด สรุปหัวลูกโผล่มานานแล้ว ต้อฃรีบทำคลอดเพราะน้องหายใจอ่อนลง คือพนักงานส่วนหน้าดึฃเราไว้นานมาก โดยพูดแค่ว่าไม่คลอดตอนนีหลอก ร่างกายคนเราไม่เหมือนกัน เอาอะไรมาตัดสิน เอาเคสก่อนหน้ามาตัดสินอีกคนไม่ได้นะ โกรธมากเลย เพราะตอนที่เข้าห้องคลอด เราเจ็บนานเกินไปจนไม่มีแรงเบ่ง ใช้เวลานานมาหกว่าลูกจะออกมา หัวเขาคาอยู่ที่หว่างขาเรานานมาก #ท้องแรกคะ