การที่เราจะเลี้ยงลูกคนเดียวนิมันหนักไหมค่ะ

ถ้าเราคิดจะมีลูก เราต้องพร้อมจะรับมือกับภาระหน้าที่ที่หนักข้างหน้าอยู่แล้วค่ะ ต้องพยายามสร้างกำลังใจมห้กับตัวเองให้มาก ถ้าน้องคิดบวกได้ ให้กำลังใจตัวเองได้ น้องทำได้ค่ะ ลูกน้องก็จะเป็นคนคิดบวกด้วย ความเหนื่อยจะคอยถามตัวเราว่าเรารักลูกมากแค่ไหน ความหนักจะคอยให้เราเป็นแม่ที่แกร่งขึ้นเพื่อลูกน้อยที่รัก และสามีที่รักอีกคนค่ะน้อง ☺✌

ยอมรับว่าเหนื่อยและหนักมากจ่ะ แต่หนักแค่ไหนก็ทนได้ค่ะ ถ้าใจสู้ พี่ผ่านมาแล้ว สักวันเราจะเจอคนที่พร้อมจะดูแลเรากับลูกจริงๆ พี่ผ่านมาแล้วเลี้ยงลูกคนเดียว 8 ปี ตอนนี้พี่เจอคนพร้อมจะเดินด้วยกันแล้ว และตอนนี้เรากำลังมีเบบี๋ด้วยกันเราคบกัน 7 ปี แต่งงานใหม่ได้ 5 ปีตอนนี้ลูกพี่อายุ 14 แล้วจ่ะ เป็นกำลังใจให้นะจ้ะ

เลี้ยงให้มีคุณภาพ ถือว่ายากมากค่ะ ถ้าทางบ้านพร้อมซัพพอร์ตดูแลก็ถือว่าต้นทุนชีวิตเด็กดีไปค่ะ แต่ถ้าทางบ้านไม่มีอะไร เลี้ยงตามมีตามเกิด ก็ยากที่เด็กจะมีคุณภาพชีวิตดีค่ะ

น้องสาวเราก็คลอดลูกตอน16ปี เลี้ยงคนเดียวแต่แม่เราช่วยบ้าง จนตอนนี้ลูกครบ3ปีแล้ว น้องก็ยังเลี้ยงคนเดียวอยู่ เห็นน้องก็มีความสุขดี เจ้าตัวเล็กก็แข็งแรงร่าเริงดีคะ สู้ๆนะคะ

หนักอยู่นะค่ะเพราะน้องเป็นทารกบอกเราไม่ได้ว่า้ป็นอะไรบางทีร้องแต่เราไม่รู้ว่าน้องร้องเพราะสาเหตุอะไรไม่ใช่แค่การเลี้ยงดูอย่างเดียวแต่ต้องมีเงินด้วยจ้า

หนักแค่ไหนก็ต้องทนค่ะ บ้านนี้อดหลับอดนอน นอนได้ไม่ถึงชม.ลูกก็ร้องแถมอยู่บ้านแฟนจะทำอะไรก็เกร็งไปหมด เดี๋ยวก็ชินค่ะแม่ สู้ๆนะคะเป็นกำใจให้จ้า☺

บ้านนี้ก็อายุ16 ทำงานตั้งแต่ท้องแรกๆจนคลอดน้อง ตอนนี้น้องได้1เดือน14วัน ก็หนักอยู่ค่ะ เพราะเวลาคลอดแล้วทำงานหาเงินไม่ถนัด เพราะต้องเลี้ยงลูก

หนักมากแต่ถ้ามีกำลังใจจากคนในครอบครัวเราก็จะมีกำลังใจในการเลี้ยงดูเราอายุเเค่15เองยังสู้เลี้ยงมาได้เลย

สมัยก่อนแย่กว่านี้ยังเลี้ยงมาได้เลยสมัยนี้มีเครื่องอำนวยความสะดวกหลายอย่างต้องอดทนสู้ไป

หนักค่ะ เพราะมันคือหน้าที่และความรับผิดชอบ ทั้งเหนื่อยและหนัก แต่มีความสุขค่ะ