การพูดคุยกับทารก

เราเคยเป็นนะคะ ลูกคือทุกอย่าง เป็นลูก เป็นเพื่อน เป็นกำลังใจ คิดว่าลูกคือเพื่อนที่เรารักและรักเรามากที่สุด อยู่ด้วยกันตลอดได้ช่วยเหลือลูกตลอด สิ่งที่เราได้รับกลับมาคือความภูมิใจ และรอยยิ้มน้อยๆ รอยจูบน้อยๆ ของลูก ลูกรับรู้ได้ทุกอย่างเราโกรธ เราเครียด เราร้องไห้ ไม่น่าเชื่อเลยค่ะช่วงนั้นเค้าอายุได้ 1 ขวบ 7 เดือน กำลังหัดวิ่ง กำลังหัดเรียกพ่อเรียกแม่ แต่ตอนเราอ่อนแอเค้ามองหน้าเราแล้วทำตาเศร้าๆ ไม่ยิ้มไม่พูดอะไรอย่างที่เคยเป็น เรานี่โผเข้ากอดลูกแล้วก็ขอโทษลูก แล้วก็สัญญากับลูกเลยว่าแม่จะไม่เป็นแบบนี้อีก แม่จะเข้มแข็ง เรายิ้มลูกก็ยิ้มค่ะ ตอนนี้ลูกเราอายุได้ 2 ขวบ 1 เดือนแล้วค่ะ กำลังตั้งครรภ์คนที่ 2 ได้ 6 เดือนแล้วค่ะ กว่าจะผ่านอะไรมาได้เราต้องเข้มแข็งให้ได้มากกว่าที่เราเคย

พุดเลยค่ะ อะไรก้ได้ จ๊ะเอ๋ กินอิ่มยัง หิวนมยังเอ่ย อาบน้ำรึเปล่าน้า เย็นมั้ยเอ่ย ไปเดินเล่นดีกว่า ถ้าลูก อ้อแอ้ ก็รับ อ้อ เหรอคับ คะ แบบนั้นเหรอ ว่าไงนะ อือใช่ๆๆ

พูดไปเรื่อย พูดมั่วไปหมดล่ะค่ะ ไม่ต้องสนใจอะไร เรารู้ว่าเรากำลังทำอะไรอยู่แค่นั้นพอ เด็กเค้ารับรู้หมดล่ะค่ะ

พูดไปเรื่อยๆค่ะ ชวนลูกคุย ร้องเพลง อ่านหนังสือถึงลูกจะยังพูดไม่ได้ก็ไม่เป็นไรค่ะ แต่เขาจะรับรู้ได้ค่ะ

คุย เล่นเรื่องทั่วไปได้เลยค่ะแม่ เล่นจ๊ะเอ๋ก็ได้ค่ะ เอาผ้าปิดหน้าไปด้วย เด็กชอบมากค่ะ

คุยเป็นบางครั้งค่ะ เวลาเราท้อ เราก่จะชแบคุยกับลูกค่ะ ส่วนมากจะเปิดเพลงให้ฟังจ้า

จ๊ะเอ๋ เป็นยังไงบางเอ่ย สบายดีไหมลูก วันนี้กินอะไรดี หิวไหม วันนี้ไปเที่ยวน่ะ

555 คุยอะไรก้อได้ค่ะแม่ เช่น ไปค่ะ เราไปอาบน้ำกัน หิวรึยังค่ะ ง่วงยังเอ่ย

คุยเล่นล้อเลียนเสียงเค้าอ้อแอ้อืมตามเค้า