รำคาญแม่ตัวเองบ้างไม ชอบบ่นพูดกะเราเยอะ และวันนี้อากาศหนาวมาก ทำให้เราไม่ตื่นนอน แต่มีเยอะกว่านั้น

ตื่นสายบ้างอะไรบ้าง ไม่แคร์สื่อ แม่บ่นก้อไม่สน ลูกชายเราหากินเองเลยจร้า บ้างครั้งเราก้อเหนื่อย งานบ้าน งานนอก แม่มาก้อบ่นๆๆๆเรา แม่เราก้อไปงานสมาคมชาวบ้าน งานแต่ง งานบวช ว่างก้อไปวัด มันใช่ไม เบื่อสุดๆๆ กลับมาก้อเหนื่อย ไปไม่เคยดูกำลังตัวเอง ดีแต่ข้างนอก เรารับผิดชอบทุกอย่างออกรถใหม่ให้และทั้งซื้อกาแฟ อาเสริมคนมีอายุ เราให้ใช่เดือนหล่ะ1หมื่น แต่บอกว่าอยากไปเปิดร้านไปเปิดแต่ไม่ได้เงินก้อใช้เอากะลูกเหมือนเดิม บ้างครั้งให้แม่ช่วยเราบ้าง หาแต่เรื่องไป ช่วยแต่คนอื่น คนนั้นก้อดี เคยกิน เคยช่วย รู้จักกัน พูดมากๆๆเข้า ให้แก่เอาหลานก้อว่าหลานไม่อยู่เฉย ทำให้เปนเส้นเปนเอ็น เราก็บอกอยู่บ้านบ้าง แม่ก็บอกให้ไปบ้าง แต่แม่ไม่เคยว่าง เราพูดแบบนี้ แม่ เสียใจจร้า บอกอยากให้เปนคนป่วยอยู่บ้าน ให้แก่เปนโรคหรอ ไม่แต่ที่ทำเกินไป เราก้อน้อยใจน่ะ ทำไมเราทำให้ทุกอย่าง แคร์ดูแลช่วยกันบ้างแค่นั้น ก้อพูดว่าดูแลตั้งแต่เด็กจะมาดูไรนักหนา พอลูกชายมาพูดดีหมด เขาไม่เคยดูแล ไม่เคยให้ใช่ เขาดีหมด ชั่วไม่ดีก้อคือเรา ว่าเราบาปบ้าง คิดเสียว่าเราเที่ยวใช่เงินเล่นมากกว่านี้ เราก็มีแม่คนเดียว เราคิดเสียแบบนั้น มันไม่มีอะไรคิดให้ดีกว่านั้น #ยอมรับเราไม่ใช่คนดีอะไรและไม่มีความเปนผู้หญิงความคิดจะสมัยใหม่ไป #เราคนกินเก่บ้างและอีกอย่างท้องไม่มีพ่อ #แต่ขอดีเราทำไม่ให้แม่น้อยหน้าใคร จากเช่าบ้านเขาอยู่ ไม่มีรถ แต่ตอนนี้มีทุกอย่าง