ทุกคนคะเราจะทำยังไงดีคะ

คนคิดไม่ได้ยังไงก็คิดไม่ได้ค่ะ ถึงจะแก่ถึงจะเป็นแม่เเล้วก็ตาม บุญคุณท่านก็มีค่ะ เเต่ถ้าคุณไม่มีจริงๆก็ไม่ต้องให้ค่ะ เพราะความจำเป็นเราก็มีอยู่ บอกเหตุผลของเราไป ถ้าเขาประชดให้เราปล่อยวางเลยค่ะ แม่เราเขาก็โตเเล้วคงไม่ปล่อยให้ตัวเองอดตาย อาจจะดูใจร้าย แต่มันคือความจำเป็นค่ะ ตอนนี้เรามีลูกของเรา ก็ต้องดูเเลเขาให้ดีที่สุดเช่นกัน

มนุษย์ล้วนเห็นแก่ตัวเพื่อความอยู่รอด ยังไงก็ต้องเอาตัวเองก่อน อย่าเอาคำว่าแม่ลูกมาค้ำคอ ทั้งที่เราลำบากแต่กลับเห็นหัวแค่ตอนขอเงิน ตลกค่ะ สงสารได้แต่นึกถึงตัวเองก่อน กรือไม่ก็แบ่งเป็นสัดส่วนที่พอให้ได้

เห็นใจอยู่น่ะค่ะ แต่แม่เองก็ควรจะเก็บเงินไวบ้างเพราะหลังคลอดเราจำเป็นต้องใช้เงินน่ะ ขนาดเรายังต้องซื้อแพนเพสและนมให้ลูกอีกเพราะแม่ไมมีน้ำนมให้ลูก

เก็บและออมส่วนของเรากับลูกไว้. เด็กคลอดแล้วต้องใช้เงินอีกเยอะ ต้องสำรองกรณีป่วยอีก ให้แม่เท่าที่ไหวค่ะ ไม่มีให้ก็บอกไปตามตรงว่าไม่มี

พูดให้เค้านึกถึงวันที่เราลำบากบ้างเราไม่มีจะกินเค้าเคยเห็นใจเราบ้างมั้ยรำพังอุ้มท้องก็จะแย่อยู่แล้ว

คุยกับแม่ตรงๆเลยค่ะ ว่าเราลำบากและอยากให้ช่วยกันทำมาหากิน ยังต้องใช้เงินอีกเยอะ

ไม่พอก็ไม่ต้องให้ค่ะ แต่ถ้ารู้สึกไม่ดี ก็ให้แล้วเราต้องพอกินค่ะ

แบ่งให้บางส่วน เท่าที่ไหวค่ะ ถ้าให้หมด แม่ก็ลำบาก บอกแม่ไปตรงๆ

ตัดขาดแม่ไปเลยค่ะ นึกถึงแต่ตัวเองและลูกพอ

ให้เท่าที่ให้ได้คะ ช่วยเท่าที่ช่วยได้