ตอนนี้เรากลายเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวอย่างเต็มตัวแล้วคะ เนื่องจากแฟนเรา เขาไม่สนใจใยดีบอกให้มาตรวจเลือดให้เขาก็ไม่มาผลัดวันประกันพรุ่งตลอด เราขอเงินเพื่อที่จะมาซื้อนมกินบำรุงลูกเขาก็ไม่โอนมาสักที บอกจะโอนก็ไม่โอนผลัดมาเรื่อยๆ ตั้งแต่ท้องมาไม่เคยได้เงินกับมันสักบาท ตอนนี้ท้องได้19w มันไม่เคยมาหาไม่เคยมาดูดำดูดีอะไรเลย เราคบกับมัน1ปีก่อนหน้าจะตั้งท้องคุยกันแล้วว่าอยากได้ลูกด้วยกัน ถ้ามีลูกแล้วมันจะมาแต่ง เห้อไม่น่าหลงเชื่อ ผู้ชายห่วยๆแบบมันเลย ตอนท้องอ่อนๆเครียดมากทะเลาะกันทางโทรศัพท์ทุกวัน ร้องไห้แทบทุกวัน หลังๆมาเริ่มทำใจแล้วว่ายังไงก็คงไปกันไม่รอด เลยถอดใจแล้วยุติการคุยการติดต่อทุกประการ ดีหน่อยว่าที่บ้านเข้าใจให้กำลังใจตลอด แม่จะพูดเสมอว่า" อย่าคิดสั้นนะ"แม่กลัวเราคิดสั้นเพราะเราเครียดมาก กำลังใจจากครอบครัวคนรอบข้างดีมาก ซึ่งไม่เคยได้รับจากมันเลย และวันนี้หมอนัดอัลต้าซาวด์ ตัวเราและครอบครัวอยากได้เด็กผู้หญิงแต่ได้จู๋มาเลยจ้า ผิดหวังนิดหน่อยแต่ก็โอเคคะยังไงก็ลูกเรา เราจะรักและดูแลเขาให้ดีที่สุด ตอนอยู่ในห้องกับหมอ ถามหมอว่าพี่คะเราสามารถเอาชื่อพ่อออกได้มั้ยคะ? หมอกับพยาบาลตกใจถามว่าทำไมละ เราตอบว่าพ่อมันไม่ติดต่อมาคะ(น้ำตาไหลพราก สงสารตัวเอง) หมอคุยกับพยาบาลว่าได้มั้ยอ่ะ ตอนแจ้งเกิดไม่ต้องแจ้งชื่อบิดาได้นะ แล้วหมอก็ถามว่าไม่ได้อยู่ด้วยกันหรือแต่งงานกันหรอ บลาๆๆๆ เราร้องไห้แบบไม่อายหมอกับพยาบาลเลยคะ มันบีบหัวใจสุดๆ?สงสารลูก สงสารตัวเอง โทรไปขอเงินเขา เขาก็ไม่ให้สักที จนรู้สึกว่าสมเพสตัวเองมาก ทำไมชีวิตกูดูไร้ค่าอะไรขนาดนี้ มันไม่ให้ มันไม่รัก ก็เลิกไปจบ ๆไป ต่อจากนี้ไปก็จะไม่เอาตัวเองและลูกไปวุ่นวายและจะไม่ให้มันเห้นหน้าลูก หมดเวรหมดกรรมต่อกันสักที *ลูกคือทุกอย่างที่ทำให้เราอยากมีชีวิตต่อเพื่อเขา
single mom