181 Các câu trả lời
สำหรับเราคลอดเองเจ็บกว่าผ่าคลอดมากค่ะ หมอกรีดแผล ทุกวันนี้ยังกลัวเวลาคิด ท้องนี้ผ่าคลอดค่ะ เจ็บแบบทนได้ และลุกอาบน้ำได้วันที่สองค่ะ วันที่สามไปซื้อของให้ลูกค่ะ คนขายยังอึ้ง งง ว่ามาได้ไง แล้วตอนคลอดเองเวลาอึทรมานมาก ร้องไห้เลย เบ่งไม่ได้เจ็บแผลมาก แสบไปหมด ทั้งเจ็บทั้งจำค่ะ พอผ่าคลอด ปวดอึ อึง่ายสบายมากๆค่ะ แต่อันนี้ประสบการณ์เรานะคะ แต่ธรรมชาติดีที่สุดค่ะ
ตอนท้องแรก เราเลือกผ่าคลอด เพราะอยากได้วันเวลาที่ชัวร์ ก็เอาที่เด็กครบเกณฑ์ครบกำหนด ตอนนั้นน้อง38+5 เราเข้าห้องผ่าตัด11.50น. ลูกคลอดตอน12.13 ออกมาก็ บ่ายนิดๆ ตะแคงให้ลูกกินนมเลย..พอเย็น6โมงเราลุกนั่งกินข้าวอะไรปกติ เราใช้วิธีบล๊อกหลัง ไม่ได้สลบอะไร พอหมดฤทธิ์ยาก็มีปวดแผลบ้าง แต่ก็ทนได้ เช้าวันรุ่งขึ้น ก็เดินเหินเข้าห้องน้ำอะไรปกติ พยุงท้องไว้ เจ็บบ้างตอนไอ จาม
คลอดอาจจะเจ็บปวดวันเดียว คือวันที่ปวดท้องคลอด ผ่าคลอดไม่เจ็บปวดตอนคลอด แต่จะปวดแผลรักษาแผลเป็นเดือนๆ วันที่ตัดสินใจคลอดเองก็ปลอบใจตัวเองว่า เจ็บปวดคลอดแค่วันเดียวทนหน่อยนะ และเป็นการตัดสินใจที่ไม่ผิดจริง หลังจากคลอดแล้ว เดิน อาบน้ำ รักษาแผล คือชิวมากก สู้ๆนะคะ คุณแม่ ❤️❤️❤️ สิ่งที่ทรมานกว่าคลอดคือ อดหลับอดนอนติดต่อกันเป็นหลายเดือน555😵💫😵💫
คลอดเองแผลหายไวกว่า การฟื้นตัวไวกว่า เจ็บแผลในระยะเวลาสั้นกว่าค่ะ แต่จะต้องทนปวดเยอะช่วงรอคลอด หรือถ้าโชคดีใช้ระยะเวลาช่วงรอคลอดและเบ่งคลอดสั้นก็ทนแป๊บเดียวค่ะ ส่วนผ่าคลอด แผลหายช้ากว่า ปวดเยอะหลังผ่าแล้ว แต่ถ้ากระตุ้นตัวเองขยับลุกเดินบ่อยๆทนฝืนปวดช่วงหลังผ่าแรกๆหน่อยก็หายเจ็บแผลหายปวดได้ไวเหมือนกันค่ะ
จริงๆตอนตั้งครรภ์แรก ๆ ส่วนตัวมีความคิดอยากผ่านะคะ เพราะไม่อยากเจ็บนาน แต่พอช่วงไตรมาสที่2 ก็คิดว่าคลอดธรรมชาติดีกว่าถึงจะเจ็บนานแต่เพื่อลูก อยากให้ลูกแข็งแรงเพราะบริเวณปากช่องคลอดจะมีแบตทีเรียอยู่เมื่อลูกคลอดออกมาเป็นภูมิคุ้มกันชั้นดีเลยค่ะ หากผ่าคลอดลูกจะไม่ได้ตรงนี้ไป แต่พอคลอดจริงๆเจ็บแปบเดียวเองค่ะ
ส่วนตัวถ้าสามารถคลอดเองได้อยากคลอดเองมากกว่า...แต่ท้องแรกไม่สามารถคลอดเองได้เนื่องจากปากมดลูกไม่เปิดเลยต้องผ่า..พอท้อง2ก็เลยจำเป็นต้องผ่าเพราะร่างกายคนเราแต่ละคนไม่เหมือนกันเลยคิดว่าดุลวินิจของหมอเป็นปัจจัยสำคัญสุดในการพิจารณา...ทุกวันนี้หมอมีความเชี่ยวชาญและแก้ปัญหาเก่งค่ะ เชื่อหมอดีสุดค่ะ
คลอดเองค่ะ...คลองได้ประมาณ3ชั่วโมงเริ่มเดินได้ละ
เราผ่าคลอดค่ะ พอผ่าจริงๆก็ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด บล็อกหลังพอชาแล้วก็ไม่รู้สึกอะไร ส่วนตัวเรา ฟื้นตัวได้ไวมาก วันที่2เริ่มหัดเดิน วันที่3ออกรพ. วันที่6เราขับรถ เดินห้างได้ปกติเลย ชิวมาก แผลก็ไม่ได้เจ็บทรมานขนาดนั้น. ลูกก็ทานนมแม่ปกติทุกอย่างจนทุกวันนี้
ผ่าคลอดส่วนมากหุ่นคุณแม่กว่าจะผอมเหมือนเดิมยากมากค่ะ..ต้องใช้เวลาค่ะ..เห็นคนผ่าท้องเกิดหลายคนที่แขนเล็กขาเล็กสัดส่วนลง..แต่หน้าท้อง..ไม่เรียบแบน..เหมือนคนคลอดเองธรรมชาติค่ะ
เราตั้งใจคลอดเองนอนรอตั้งแต่ตี4หัวรุ่งถึง6โมงเยนอีกวันปากมดลูกไม่เปิดเพิ่มพยาบาลบังคับฉีดยาเร่งคลอดให้ผ่านไปครึ่งชั่วโมงน้ำคร่ำแตกมีมูกเลือดหมอมาดูสภาพบอกคลอดเองไม่ไหวแน่เลยโดนผ่าประสบการณผ่าซีกล่างชาหมดพอผ่าเสดปวดแผลฉีดยาแก้ปวดไป5เข็มเจ็บแผลแต่เห็นหน้าลูกหายเลย
เจ็บทั้ง2วิธีแหละจ้า คลองเองก็เจ็บตอนรอปากมดลูกเปิด และหมอกรีดตอนหัวเด็กออกมา คือบางคนก็คลอดง่าย แต่นั่นแหละ ร่างกายของเราไม่เหมือนกัน ส่วนผ่าคลอดก็เดินสวยๆสบายๆเข้าห้องคลอด พอหลังจากผ่าเสร็จก็ต้องทนกับการปวดแผลผ่า แต่ถ้าปวดมากๆก็ขอยาแก้ปวดกับหมอได้
เราคลอดเองในวัย36ปี คลอดก่อนกำหนด20วัน น้ำเดินตั้งแต่ตี4ไปถึงโรงพยาบาลตี4ครึ่ง คลอดลูกตอน23:13นาที เจ็บท้องถึง18ชม.กว่าความเจ็บที่สวยงามของฉันมันทรมานมาก..คิดไว้ว่าอีกปีจะมีลูกอีกสักคนแต่จะขอผ่า ยอมเจ็บคนเดียวดีกว่าพาลูกตายไปด้วย..ประสบการณ์ที่พบเจอ
Sasitorn Sirichok